Vanavond vlieg ik naar Nederland om daar te zijn met kerst en nieuwjaar. In het begin dacht ik erover om die dagen hier te vieren maar ik ben nu blij dat ik heb gekozen om de dagen in Nederland door te brengen. Hier zijn meerdere redenen voor, zo wil ik wel eens naar het toilet kunnen zonder een kind dat de deur opentrekt of graag een keer niet s'ochtends wakker worden door een kind wat keihard cartoons kijkt in de kamer naast mij. Natuurlijk, dit zijn maar kleine dingen en ik stoor mij er niet per se aan maar een paar dagen zonder lijkt mij toch wel even heel erg fijn.

Natuurlijk vind het ook leuk mijn familie en vrienden weer te zien want ook uit hen levens mis ik veel. Ook moet ik veel nadenken over welke taal ik ga spreken. Doordat ik het huis van mijn hostparents inmiddels als thuis beschouw heeft mijn brein de neiging om in het Nederlands te gaan praten tegen mijn hostvader, wat wel eens gekke situaties oplevert. Ik heb al wel gemerkt dat ik wel veel sneller overschakel in Engels bij mijn vriendinnen, vaak genoeg gebeurt het dat ik ineens een bericht in het Engels verstuur terwijl die persoon gewoon Nederlands praat. Ik ben dan ook wel benieuwd om te zien hoe dat gaat als ik weer in een compleet Nederlands gesprek ben.

En dan nog iets waar ik mijzelf echt niet overheen kan zetten... Het is hier gewoon nog twintig graden en volop zonnig! Nou hoor ik van iedereen dat ik mijzelf gelukkig moet prijzen met dit heerlijke weer en daar kan ik mij wel wat bij voorstellen als je in het koude, regenachtige Nederland zit, maar ik ben er nu ook wel een beetje klaar mee. Daarom was ik ook ontzettend blij toen we een lang weekend naar Madrid gingen. Doordat Madrid wat meer landinwaarts ligt is er niet zo'n warme zeelucht zoals hier in Valencia. Ook ligt Madrid wat hoger in een bergachtig gebied en is het dus kouder.

Maar, nog even wat meer over Madrid. Op donderdagavond kwamen we na vier uur in de auto (ik in het midden, tussen twee kinderen, een échte aanrader voor als je van kwijl en geschreeuw houdt en graag weinig ruimte hebt) aan bij het appartement wat de ouders gehuurd hadden. De kinderen sliepen bij de tante die vlakbij woonde en daardoor had ik dus een eigen kamer met een tweepersoonsbed, wat wel echt genieten was. Op donderdag heb ik de dag alleen doorgebracht. Ik nam een gratis (vrijwillige betaling) wandeltour waarbij ik veel leerde over de stad en bezocht Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía, een museum voor moderne en hedendaagse kunst. Op zaterdag ging ik met de ouders mee en deden we een stadswandeling en bezochten we meerdere markten en restaurants. Toen we de kinderen op hadden gehaald gingen we de lichtjes bekijken in het centrum. Zondag gingen we naar een markt in een oud treinstation en daarna dan weer naar huis.

Van links naar rechts: 1. Charlie houdt niet zo heel erg van foto's, wat hier goed te zien is. Paula vind ze wel leuk en lacht altijd ook erg vrolijk, wat ook te zien is op de foto. Op de achtergrond zijn wat lichtjes die in Madrid waren. 2. In het centrum van Madrid heeft elke straat zo'n bordje waarop de straatnaam staat met een illustratie. Over deze straat werd er tijdens de tour een uitleg gegeven over het bordje. In deze straat was een kerk en op gegeven moment begon de kerk te merken dat er minder mensen kwam (in de middeleeuwen, niet recent), om mensen naar de kerk te krijgen werd er besloten om na de mis op zondag brood te geven aan de mensen. 3. Een grote kerst boom vol met lichtjes in het centrum van Madrid. De mensen onder de boom geven een goed perspectief.

Verder is alles deze maand erg snel gegaan, mede doordat er zo veel verschillende dingen gebeurd zijn. Een week geleden is Teresa vertrokken naar huis. Teresa komt uit Italië en we hebben sinds mid-september veel contact gehad, ook samen met het Franse au pair Charléne die al in oktober naar huis ging. Elk weekend zag ik Teresa, soms gewoon met z'n tweeën maar soms ook met andere au pairs. Op gegeven moment kwam zij in contact met Rosan, een Nederlandse au pair die ik tijdens de EHBO-cursus in Nederland ook al ontmoet had maar waar ik nog niet mee had afgesproken. Rosan volgde de Spaanse lessen bij het Spaanse au pair bureau en had daar weer twee andere Nederlandse meiden ontmoet, Leyla en Mirte. Op deze manier kwamen we allemaal samen en deden we elk weekend leuke dingen. We zijn een paar keer uit geweest, hebben veel gegeten en ook sinterklaas en kerst gevierd. Dat Teresa naar huis ging vonden we allemaal heel erg jammer maar er staan al weer meer plannen om in de zomervakantie een reünie te houden in Italië.

Mijn Spaans begint ook beter te worden hoewel ik nog steeds niet echt normaal kan praten zonder intens te stotteren. Het begrijpen kan ik in elk geval wel en ik begin mijzelf ook meer te verbeteren als ik een verkeerd lidwoord gebruik of als ik een grammaticale fout maak.

Ik ben blij dat ik straks weer even in Nederland ben maar ik ben ook zeker blij dat ik daarna weer lekker terug mag naar Spanje om daar nog meer avonturen te beleven.