Ik maak samen met andere au pairs wel eens grapjes over het feit dat we hier eigenlijk meer sociale dingen doen dan waar we vandaan komen. Doordeweeks ben je lange dagen druk en in het weekend werk je aan school en heb je een bijbaantje. Hier is dat niet zo. Hier werk je vaak alleen doordeweeks en pas je soms in het weekend op maar dat is dan vaak een dagdeel. Dat betekent: vrije tijd! Maar dat kan soms nog best wel eens lastig zijn.

Toen ik hier aankwam ben ik gelijk in een au pair groep gegaan met daarin voornamelijk alleen meiden die allemaal hetzelfde meemaakten als ik. Op deze manier heb ik al veel nieuwe mensen ontmoet en ook al veel dingen gedaan. Elk weekend stap ik weer in de metro naar Valencia en dan spreek ik daar af. De ene keer is het om te shoppen, de andere keer om naar een botanische tuin te gaan en weer een andere keer om nieuwe restaurants uit te proberen. Hoe leuk het ook allemaal klinkt, soms vind ik het best wel lastig en lijkt het mij weer beter om gewoon een stabiele vriendengroep te hebben met mensen waarvan je weet dat ze er altijd zijn.

En op gegeven moment had ik hier ook een stabiele vriendengroep, dachten we. We waren met z'n drieën en we hadden samen de grootste lol. Wat we ook deden, het was gezellig. We maakten zelfs plannen om weekendjes weg te gaan naar afgelegen dorpjes en om avonden te feesten. Van een van ons wisten we dat ze in december verder zou gaan reizen en dat we vanaf dan dus met z'n tweeën zouden zijn. Opzich geen probleem want we hadden dus nog twee volle maanden om te genieten. Helaas liep dat allemaal wat anders.

Een van ons was ontslagen. Niet ik en ook niet degene die in december wegging. Op zondagavond werd haar verteld dat ze was ontslagen en op zaterdag moest ze naar huis. Dit kwam uit het niets. Haar familie had geen enkele waarschuwing gegeven. Ze hadden al een andere au pair. Die donderdag en vrijdag hebben we nog met z'n drieën samen wat leuke dingen gedaan en toen moesten we afscheid nemen. Dit was raar want we hadden nog zoveel gepland en we waren in de korte tijd echt goede vriendinnen geworden.

Door haar plotselinge ontslag realiseerde ik mij ineens dat de mensen met wie ik hier contact leg eigenlijk maar voor een korte periode aanwezig zullen zijn in mijn leven. In het begin vond ik dit natuurlijk stom want het kost voor mij soms wel veel energie om nieuwe contacten te leggen of nieuwe dingen te bedenken om te doen in het weekend, maar daarna realiseerde ik mij dat de beperkte tijd mij juist de kans geeft om andere keuzes te maken dan ik normaal zou doen, als ik weet dat ik alle tijd van de wereld heb. En daarom probeer ik nu weer andere mensen te ontmoeten, nieuwe dingen te doen en vooral veel plezier te hebben.

Zo heb ik voor het eerst Halloween gevierd in een Ierse pub. In het begin was het vreemd want de helft van onze groep kwam uit een andere groep en was gemiddeld rond de 30. Ook hielden ze erg van bier, gaven ze iedereen een koosnaampje en vonden ze het erg leuk om iedereen te omhelzen. Gelukkig waren er ook ander au pairs die ik al eerder had gezien en daar heb ik een hele leuke avond mee gehad.

Uiteindelijk is het dus allemaal goed gekomen en nu heb ik een aantal Nederlandse meiden ontmoet met wie ik en het meisje wat in december weggaat veel samen doen.