Het is al weer een tijdje geleden dat ik een blogpost plaatste. Telkens maakte ik dingen mee en dacht ik: 'Hier ga ik iets over schrijven!' Uiteindelijk deed ik het dan toch niet. Ik heb het druk gehad de laatste paar weken. Ik ben veel bezig geweest met de kinderen, zo was de jongen een dag ziek en ook waren er keren dat de ouders over moesten werken. Dit wordt dan wel gecompenseerd doordat ik in het weekend bijvoorbeeld niet op hoef te passen, maar dan ga ik naar Valencia en daar maak ik dan weer dingen mee die ik op wil schrijven. Zo ben ik dit weekend naar een nachtclub geweest in Valencia met twee andere meiden. Uiteindelijk was ik pas om half acht s'ochtends thuis, niet het beste plan ooit dus, want de dag erna heb ik he-le-maal niks uitgevoerd. Maar goed, dat moet je ook een keer meemaken. Hoewel ik het best druk heb begin in steeds meer in een ritme te komen en merk ik dat de dingen die ik met de kinderen doe steeds meer een ritme krijgen. Het leek mij leuk om daarom een overzicht te geven van wat ik op welke tijd doe.

Vandaag (17/10/2019)

07:20;De wekker gaat. Ik schrik wakker uit een droom. Ik weet niet waarom maar op de een of andere manier heb ik hier elke nacht dromen, waar ik ze normaal nooit onthoud. Ik moet zeggen dat de wekker misschien het verschil maakt. In Nederland heb ik zo'n mooie wekker die je langzaam wakker maakt, als bij een zonsondergang. De wekker die ik hier gebruik is gewoon pats boem wakker.

07:38;Ik stap mijn kamer uit en loop naar de kraan om mijn fles water bij te vullen. Ik heb ook last van mijn keel dus ik neem een keelpastille die ik heel zelfstandig bij de apotheek gehaald heb met dank aan Google translate. Ik neem wat water en loop naar de kamer van de kinderen. De ouders zijn zich inmiddels aan het klaarmaken voor hun werk en ik begroet ze. Dan doe ik het lampje aan in de kamer van de kinderen. Ik hoor van beide kinderen ontevreden gekreun. "No Julia! A little bit more please!" Ja, tuurlijk mag je nog even vijf minuten blijven liggen. Dat is precies waarom ik je vijf minuten eerder wakker maak dan ik zou moeten. Terwijl de kinderen heel erg langzaam ontwaken leg ik de kleren klaar. Hoewel het hier overdag nog ongeveer 28 graden is is het s'ochtends toch echt wel koud. Dat betekent dat de kinderen weer lange broeken aan moeten. Het jongetje is er heel erg blij mee en als ik hem zijn kleding geef stemt hij na vijf minuten zichzelf verstopt te hebben onder de dekens dan toch in en kleed hij zich aan. Het meisje is daarentegen niet heel erg blij. "Julia! I don't want these. I want short." Ik vertel haar dat het te koud is voor een korte broek en vraag of ze misschien een andere broek wilt. "NO, GO AWAY!" Ik vertel haar dat ze deze broek krijgt of geen broek. Het shirt heeft ze inmiddels al wel aan. Het jongetje en ik maken zijn bed netjes en hij kan naar de woonkamer. Ik vertel het meisje dat ik nu wegga en verwacht dat ze zichzelf aankleed en ik haar ontbijt klaar ga maken. De moeder gooit er nog een soort dreigement in het Spaans bovenop, wat precies weet ik niet, iets met vijf minuten, Ik geef de melk aan het jongetje en hij is erg blij. Het meisje zit nog steeds boos op haar bed. De vader laat mij zien hoe ik een granaatappel "ontpit " zodat het jongetje dit mee naar school kan nemen. Ik haal het meisje op uit haar kamer en geef haar de warme melk. Ze is nog steeds boos maar ze drinkt in elk geval haar melk.

08:25;Tijd voor tandenpoetsen. Het meisje is hem ontglipt en het blijkt dat ze nog huiswerk aan het maken is. Ze is nog steeds boos op alles en iedereen (ze zit in een soort puberteit denk ik) en zegt feitelijk gewoon dat ik op moet rotten. Ik zeg dat ik niet wil dat ze zo tegen mij praat en passief agressief roept ze een akkoord. Ik poets de tanden van het jongetje en tien minuten later komt het meisje dan eindelijk om ook haar tanden te poetsen en verwacht ze ook dat ik haar haar doe. Inmiddels is gebleken dat ik daar geen ster in ben maar ze stemt in dus ik ben tevreden.

08:40;Vamos! Now! Nee, je hoeft niet te checken of alles al in je tas zit, dat heb ik gedaan. Nee, het is op dit moment niet belangrijk dat je sok precies op de goede hoogte zit. En nee, je kan nu ook niet meer gaan zeuren over welke kleur jas je wilt. We moeten gaan. Nu. Na vijftien minuten slenteren komen we aan op het schoolplein. Het meisje geeft een snelle knuffel en rent weg het plein op. Met het jongetje loop ik naar de andere kant van het plein en daar wachten we even voor het lokaal en dan laat de docent hem binnen. Ik geef hem een knuffel en hij gaat.

09:30;Ik kom weer thuis. Ik heb net een stukje gelopen door het centrum en nu ga ik een ontbijtje maken. Daarna ga ik op de bank zitten en kijk ik wat filmpjes op mijn laptop.

11:00;Tijd voor de écht leuke dingen. De keuken opruimen, de vaatwasser uitpakken, kleding van de kinderen strijken en ook nog wat troep opruimen. Dit alles onder genot van lekkere meezing nummers, daar worden de buren (2-onder-1-kap) vast ook erg blij van. Ook maak ik vast een soort linzenprutje klaar wat ik kan eten als lunch.

12:15;Zo, tijd om naar de sportschool te gaan. Ik probeer doordeweeks te gaan als ik energie heb en dat heb ik vandaag. Ik pak de fiets en ben binnen vijftien minuten bezig met oefeningen en sprintjes.

13:45;Waarom bedacht ik dat het leuk was om een andere weg naar huis te nemen? Nu ben ik verdwaald. Waarom is het zo lastig om een spoorovergang te vinden (het dorp wordt verdeeld door een spoorlijn).

14:30;Zo, dat was een avontuurtje. Google Maps snapte er nog minder van dan ik maar ik zit nu, gedoucht en al, op mijn bed met een warme bak linzenprut en een goede Netflix-serie. En na dertig minuten een goed boek.

16:00;Ik open de kast om te kijken wat ik de kinderen zal geven als ze uit school komen maar er is weinig aanwezig. Er is besloten om doordeweeks geen suiker meer te eten (maar natuurlijk nog wel vruchtenyoghurt en Mariabiscuits) dus dat is er niet. Wel zijn er een soort soepstengels en mini kaasjes, dus dat neem ik dan maar mee.

16:30;Ik sta bij de deur van het klaslokaal en het jongetje komt naar buiten rennen en zoekt vrijwel gelijk in mijn tas. Ik geef hem het kaasje maar hij wilt koekjes. Nee schat, die krijg je thuis om in je melk te dippen. Ik heb nog wel soepstengels. Daar kan hij gelukkig ook mee leven. Het meisje halen we op op het grote plein en we lopen naar huis.

16:45; "Higher Julia! Almost"Oké, nog een keer. Ik til het meisje op en ze strekt zich uit en begint te juichen. Ze heeft hem te pakken! De granaatappel uit de boom! Ik zeg dat we er zo wel genoeg hebben. De rest hangt immers toch veel te hoog om bij te kunnen en thuis liggen er ook nog twee. Dus, we lopen nog tien meter en we zijn thuis.

20:15;Daar zitten we dan met z'n drieën aan tafel, avondeten te eten. De ouders zijn een stukje gaan joggen. Toen we thuis waren hebben we eerst wat gegeten. Het meisje maakte haar huiswerk en het jongetje en ik stoeiden op de bank en maakten een zwaard voor hem. We waren net bezig met een puzzel toen de moeder vroeg of ze naar de supermarkt kon gaan en ik bij de kinderen kon blijven. Natuurlijk. Ik was hier alleen maar blij mee want er moesten echt boodschappen gedaan worden. De kinderen en ik maakten de puzzel af en toen deed ik ze in bad. Vandaag hadden ze erg zin in het bad dus daar liet ik ze 45 minuten verrimpelen. Daarna konden ze de film van gisteren afkijken. De ouders gingen joggen en ik maakte het avondeten en nam zelf de overgebleven linzen. Eerst aten we allemaal samen maar vaak lagen de kinderen dan pas rond tien uur in bed. Dat was te laat. Inmiddels is het standaard negen uur.

21:10;Beide kinderen komen een knuffel brengen terwijl ik net aan dit verhaal begin. "Goodnight Julia!"