Er zijn veel dingen waar ik graag over wil schrijven maar waarvan ik vind dat ze niet een complete blogpost waard zijn. Dingen als mijn eerste dagje strand in vier jaar, de spaanse lessen en het vegetarische avontuur in Valencia. Daarom besloot ik om ze allemaal samen te pakken in een 'blogbundel'. Dus, geniet ervan.

Eerste dagje strand en het vegetarische avontuur:

Het was zondag. Het originele plan was om te gaan hiken maar het was ongeveer vijfendertig graden. Het strand was dus een betere optie. Samen met een au pair uit het dorp gingen we met het OV naar het strand. Halverwege moest zij zo nodig naar de wc dat we bij een halte uitstapten en we een vaag Chinees café binnenliepen. De jongen leek geïrriteerd maar we mochten naar de wc. Nadat we onze reis vervolgd hadden kwamen we aan op het strand en gingen we eerst naar de burger king, want we hadden honger. Blijkbaar kan je hier dus bier krijgen bij alle fastfood ketens. Op het strand lag al een groepje meiden uit de au pair groep dus die zochten we op en toen gingen we het wilde water trotseren, want de golven waren echt heel erg hoog. Wat was dat heerlijk. Het enige wat ik minder vond was al dat zand en de hitte op het zand maar het water was heerlijk.

Na een paar uurtjes op het strand had een van de meiden honger. Ik ook. We gingen opzoek naar een vegetarisch restaurant. De eerste keten die we binnenliepen leek op een subway en gaf op de ramen een heel vegetarisch menu weer. De jongen achter de balie wist ons echter te vertellen dat ze helemaal niks van dat menu hadden... Dus toen gingen we maar verder zoeken. Theresa, de andere au pair, had op haar overstapstation gezien dat er erg veel restaurants waren, daar zat vast wel iets tussen. Maar daar was het weer het zelfde verhaal. De ketens die zeiden dat ze vegetarisch eten hadden op een bord, hadden het niet. Of ze waren nog dicht. Of ze serveerden alleen patat als vega optie.

Op naar het volgende station dan maar, wat wél middenin de stad lag. We vonden een café met een paar vegetarische opties. Het menu buiten zag er goed uit. Toen we naar binnenliepen werden we in slecht Spaans toegesproken door een Aziatische jongen. Hij gaf ons een ander menu en ik koos voor het broodje groenten en Theresa voor tapas van gegrilde groenten en schapenkaas. Ik kreeg mijn broodje. Er zat vis op. Tonijn. We keken op de kaart en het stond er niet bij vermeld, ook niet bij de allergenen. Maar ik was moe en had geen zin om te wachten op een nieuwe. Ik haalde de tonijn eraf en deed er wat groenten en kaas van Theresa op.

Conclusie; als je vegetarisch wilt eten in Spanje kun je beter van tevoren een restaurant uitkiezen.

Spaanse les

Vijf minuten voordat de les begint loop ik het lokaal binnen en zie ik dat het al aardig vol zit. Ik neem plaats en de docent loopt binnen en het eerste wat hij zegt is dat hij geen Engels spreekt. Ooh, help. Hoe ga ik dit doen. Tijdens de les kom ik er al vrij snel achter dat het eigenlijk beter is dat hij geen Engels spreekt. Op deze manier hoor je veel meer Spaans en pik je het sneller op. Twee dagen later, op woensdag, is er de tweede les. Tijdens deze les zijn er al veel minder mensen aanwezig en is ook die ene irritante vrouw die denkt dat ze alles beter weet er gelukkig niet bij.

Na de les wil ik graag naar huis. Dan bedenk ik mij ineens dat ik geen sleutel bij mij heb. Ik loop naar mijn favoriete café en haal daar een kopje thee met een zelfgebakken koekje en ik stuur de moeder een berichtje. Normaal is ze om drie uur thuis maar vandaag pas om zes. De kinderen moet ik ophalen om half vijf dus daarna moeten we dan maar een ijsje halen en naar het park gaan. En nu. Nog vijf uur doden? Ja, het zal wel moeten. Ik haal lunch bij de supermarkt. Of tenminste dat probeerde ik maar ik had mijn portemonnee laten liggen in het café. Ik loop snel terug en zodra ik binnenkom zwaait de serveerster al met mijn portemonnee. Later hoor ik dat het in Spanje ongewoon is om je portemonnee intact terug te vinden, dus ik heb geluk gehad. Ik ga terug naar de supermarkt, reken mijn boodschappen af en ga naar het park waar ik lees in mijn meegebrachte boek. Ik eet mijn lunch en ik ben moe. Ik ga liggen op het gras in een park waar elke vijf minuten ongeveer een persoon langsloopt. Niemand zal mij zien. Ik doe een dutje en dan is het tijd om de kinderen op te halen. We eten een ijsje en spelen in het park. Zodra we thuiskomen ben ik doodop.

Conclusie: altijd je sleutel meenemen. En je portemonnee.

Wandeling

Ik wil een wandeling maken. Dus, dat doe ik. Al twee weken probeer ik de andere kant van het spoor te bereiken want daar zijn zulke mooie bergen. Vandaag deed ik dat dus. Maar ineens stopte de weg want er was een hek geplaatst. Wel zag ik een zandpad dus dat ging ik volgen en toen kwam ik uit bij het spoor. Ik kon nu dat hele stuk terug gaan lopen of ik kon het spoor oversteken en over het hek heen gaan. Gelukkig zijn er meer mensen die dit gedaan hebben want het hekje van ijzerdraad was al naar beneden gedrukt. Dus dat deed ik. En toen lukte het mij eindelijk! Ik was aan de andere kant van het spoor. Alleen daar stond weer een hek waar ik niet overheen kom. Het was ook al laat dus ik besloot om terug naar huis te lopen, wat trouwens ook nog spannend was want de wegen hier kunnen zo ineens eindigen of je kan zo ineens op een hoofdweg belanden. Maar goed, ik ben aan de andere kant van het spoor gekomen.

Conclusie: niet echt iets nuttigs. Alleen dat Spaanse infrastructuur soms nogal raar is.

Dit waren dan mijn drie verhalen die ik graag wilde delen. Tot ziens maar weer!